فهیمه سلیمانی: برخی کارگردان‌ها فکر می‌کنند تعامل با نویسنده از ارج و قربشان کم میکند
تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۱۹۰۴۷
فهیمه سلیمانی نویسنده سریال‌های «خوشنام»، «کارو» و... که در کارنامه‌اش نگارش آثار در گونه‌های مختلف دیده می‌شود در گزارش تخصصی برنا با موضوع آغاز استاندارد یک فیلمنامه حرفه‌ای، شخصیت‌پردازی‌های اصولی، پایان‌بندی‌های خیره‌کننده و... که موجب موفقیت یک اثر می‌شود گپ و گفتی با ما داشته که از نظر می‌گذرانید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
فهیمه سلیمانی فیلمنامه‌نویس که در آثاری همچون سریال «خوشنام»، «کارو» فعالیت داشته است در پاسخ به این پرسش که آغاز و پایان یک سریال موفق چه ویژگی‌هایی را باید دارا باشد به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا پاسخ داد: سریالی جزو سریال‌های خوب و موفق محسوب می‌شود که با انرژی بالایی آغاز شده و با یک موقعیت درخشان و غیرقابل پیش‌بینی به پایان برسد. متاسفانه در سریال‌های ما این اتفاق نمی‌افتد. اکثر آثار نمایشی ما قابل حدس هستند؛ آثاری که شروع درخشان و درستی دارند اما ضعیف و دم دستی به پایان می‌رسند.
نویسنده سریال «خوشنام» درباره معرفی مدام شخصیتها در قسمت‌های اول یک سریال و نیمه تمام شدن برخی از بچه قصه‌های سریال‌ها که تماشاگر را عصبی و سردرگم میکند عنوان کرد: سردرگمی در روایت قصه و معرفی مکرر شخصیتها یکی از مشکلات بزرگ برخی از سریال‌ها محسوب می‌شود. هدف اصلی این است که ما قصه را به خوبی روایت کنیم. اگر در طول داستان قصه‌های درستی را طراحی کرده باشیم آرام آرام مخاطب با کاراکترها آشنا می‌شود و شخصیتها را در روند قصه می‌شناسد. بنابراین ما هیچ نیازی به پیش‌زمینه‌های کسل‌کننده که مخاطب را خسته کند نداریم.
سلیمانی در خصوص ایرادی که برخی به نویسندگان و برخی به تیم تولید در جمع‌بندی‌های نامشخص داستان و شخصیت‌های رها شده‌ی قصه وارد می‌کنند اظهار داشت: تجربه‌ی شخصی من این است که این ایراد به تیم تولید برمی‌گردد. به این دلیل که نویسنده مدت‌ها زمان می‌گذارد تا یک کاراکتر را از صفر بسازد بنابراین کمتر پیش می‌آید نویسنده‌ای در طول قصه کاراکتر خودش را گم کند. چون این کار تخصصی است و این نویسنده است که با قلم بنای کار را از ابتدا خلق میکند.
او ادامه داد: وقتی یک نویسنده از این تخصص آگاه باشد می‌داند هر شخصیت از کجا شروع می‌شود و کجا به انتها می‌رسد. همه‌ی این‌ها الگوریتمی دارد که فیلمنامه‌نویس طبق آن پیش می‌رود. اما وقتی کار در مرحله‌ی پیش‌تولید قرار می‌گیرد همه‌چیز متفاوت می‌شود. گاهی یک نویسنده 2 یا سه سال از زمانش را صرف نگارش یک فیلمنامه میکند آنوقت هنگام تولید یک مجموعه‌ی تلویزیونی زمان پیش‌تولید تا تولید اثر حتی به یک ماه هم نمی‌رسد چرا که دغدغه‌ی کارگردان فقط انتخاب بازیگر است و روی اصول درستی پیش نمی‌رود.
سلیمانی در خصوص ضعف فیلمنامه‌ها که گه گاهی برخی شخصیتها را نصفه و نیمه رها می‌کنند عنوان کرد: گاهی می‌بینیم که کارگردان کاراکتر را متوجه نشده است. برای همین برخی از شخصیتها و قصه‌ها را نصفه و نیمه رها میکند. این مسئله به این قضیه برمی‌گردد که هنوز فرهنگ تعامل بین کارگردان و فیلمنامه‌نویس در کشور ما ایجاد نشده است. متاسفانه اکثر کارگردان‌ها ادعای نویسندگی دارند و فکر می‌کنند اگر بخواهند با ما تعامل داشته باشند از ارج و قربشان چیزی کم می‌شود.
او در پایان گفت: قطعا کار خوب زمانی تولید می‌شود که تهیه‌کننده، کارگران و فیلمنامه‌نویس کار را دوشادوش هم پیش ببرند. گاهی ممکن است بازیگری متوجه ارزش دیالوگی نشود اما آن دیالوگ و ری‌اکشن به فهم آن سکانس کمک میکند. بنابراین از نگاه من باید فیلمنامه‌نویس در جلسات دورخوانی حضور پیدا کند و یک صندلی برای او در نظر گرفته شود تا او بتواند بیان بازیگر را در خواندن دیالوگ‌ها بشنود و در پیشبرد کیفیت اثر تاثیرگذار باشد.
خبرنگار: تبسم کشاورز
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟ 0 0
نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: رادیو و تلویزیون سینما سریال خوشنام سریال کارو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۱۹۰۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گفتگو با نویسنده و بازیگر نمایش‌های طنز رادیو
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، اجرای نمایش‌های طنز یکی از بخش‌های مراسم آغازین جشنواره ملی مستند رادیویی پژواک بود.
آقای حمید پارسا، نویسنده و بازیگر رادیو با حضور در استودیوی شبکه خبر گفت: من و آقای عضد در اسفند ماه سال گذشته نمایش کوتاهی را به مناسبت سالگرد تاسیس رادیو جوان اجرا کردیم که با استقبال ویژه مخاطبان و مسئولانی که در آن مراسم حضور داشتند؛ مواجه شد که در افتتاحیه سومین جشنواره ملی مستند رادیویی پژواک از ما درخواست کردند که دوباره آن نمایش را اجرا کنیم، با توجه به مهمان‌های آن مراسم مدل کار و شوخی‌ها را تغییر دادیم و حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد کار را تغییر دادیم که مجدد در آن مراسم با استقبال مدیران و مخاطبان روبرو شد.
وی ادامه داد: نوشتن بسیار سخت‌تر از اجرا کردن است، چوت پایه اولیه کار با نویسنده است و اگر کار خوب از کار در نیاید، نویسنده را مقصرمی دانند و مثلا نمی‌گویند بازیگر‌ها به درستی کار نکردند ویا کارگردان خوب کارگردانی نکرده و همه آن را به متن تعمیم می‌دهند، متن اگر خوب باشد کار خوب پیش می‌رود (نویسندگی عرق ریزان مغز است) و نویسنده همیشه نمی‌تواند بلافاصله بنویسد و به این شکل نیست که بتوان در لحظه نوشت و همین طور باید بگویم که نوشتن طنز هم به مراتب سخت‌تر است، چون در طنز باید نویسنده کاری کند که مخاطبان بخندند.
پارسا افزود: بازیگری طنز هم سخت است، من سعی می‌کنم که تیپ نگیرم، چون من خودم را بازی می‌کنم و همین طور بازیگری طنز هم سخت‌تر است از بازی جدی، چون در طنز باز شما باید بتوانید لبخند و خنده را بر لبان مخاطبان بیاورید، یک نکته دیگری که باید بگویم این است که من فقط متنی که خودم نوشته باشم اجرا می‌کنم، چون کار باید از جنس ما باشد و از شوخی‌های خودمان فقط استفاده کنیم و همین طور بهتر است که بازیگر خودش نویسنده باشد یا شم نویسندگی داشته باشد.
وی ادامه داد: من و آقای امیر عضد خیلی سال است که با هم کار می‌کنیم و در برنامه‌های مختلف رادیویی با هم کار کردیم، تهیه کننده‌ها متوجه شدند که ما می‌توانیم به عنوان یک زوج کار‌های طنز انجام دهیم و الان چند سالی است که با هم کار می‌کنیم و یک تیم هستیم.
این نویسنده و بازیگر طنز رادیو در خصوص طنز و هجو گفت: هجو هم نیاز است، ولی متنی از حالت هجو در می‌آید که هدفی پشت آن باشد و یک تلنگری به جایی بزند، کلا طنز شکلی از شوخ طبعی است و یک مفهومی در درون خودش دارد و کار طنز نویس اصلاح نیست بلکه قصدش اصلاح است.
وی ادامه داد: من برای نوشتن بسیار مطالعه می‌کنم و علاوه بر کتاب روزنامه هم خیلی مطالعه می‌کنم و از دل آنها سوژه در می‌آورم و باید بگویم که روزنامه خیلی بیشتر از کتاب به کار ما کمک میکند.
پارسا در پایان گفت: دوران رادیو نگذشته و تازه شروع شده، رادیو همچنان رسانه گرم است و مردم اغلب صبح‌ها که به سر کار می‌روند و بعد ازظهر‌ها که از سر کار برمی گردند، اغلب به رادیو گوش می‌دهند و برنامه‌های رادیو همچنان طرفداران خودش را دارد.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد